7. sınıf öğrencilerimizle Gayrettepe’de yer alan müzemize gittik. Öğrenciler için çok farklı bir deneyim olacağını tahmin ettik ki öyle de oldu. İlk olarak girdiğimiz Karanlıkta Diyalog etkinliğinde, tamamen görme engelli bir rehberimizin önderliğinde, ellerimizde bastonlarla zifiri karanlık bir alanda pek çok şey deneyimledik. Labirent gibi koridorlardan geçtik, parka gittik, banklarda oturduk, çevrenin seslerini dinledik, İstiklal’de nostaljik trene bindik, görme engelliler için hazırlanmış, betimlemeli sinema izledik. Hepimiz yeri geldi duygulandık yeri geldi korktuk. Turun sonunda rehberimize en çok yöneltilen sorulardan biri “Bu hayata nasıl alıştınız, zor değil mi? Bize bir saat bile çok zor geldi.” oldu. Rehberimiz ise şu cevabı verdi: “Görme engelli olmadan öncesine daha aktif bir insanım artık. Hiçbir şeyden korkmuyorum. Pek çok başarıya imza attım. Görmemek bir engel değil teşvik oldu benim için.”
Daha sonra Sessizlikte Diyalog etkinliğinde taktığımız kulaklıklarla işitmeyi en aza indirdik ve çeşitli etkinlikler yaptık. Bunlar, işitme engelli dilinden bazı şeyler öğrenip anlatmak, tahmin oyunu, bazı temel duyguları göstermeyi öğrenme, beden dilini duygu değişimlerine göre gösterme gibi. Yorucu ama güzel, hepimizde türlü duygular bırakan bir günün sonunda okulumuza döndük.
